Ta strona używa cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej informacji można znaleźć w Polityce plików Cookies

zamknij i nie pokazuj więcej
Strona główna   Strona główna    Katalog publikacji   Katalog publikacji   
Katalog publikacji
Drgania stropu i konstrukcji budynku ......

Wykorzystanie funkcji koherencji w walce z drganiami konstrukcji budynku.  
Artykuł prezentowany w Przeglądzie Mechanicznym 1-2/95


W poniźszym artykule zaprezentowano sposób rozwiązania problemu pękania stropu hali przemysłowej.

 Istotnym problemem z jakim spotyka się projektant budowli oraz konstruktor i uźytkownik maszyn jest wyznaczenie drogi propagacji drgań w halach przemysłowych. W warunkach rzeczywistych przydatne są metody wykorzystujące korelację procesów drganiowych, gdyź pozwalają prowadzić pomiar przy minimalnym zakłócaniu procesu produkcyjnego. Warunek taki spełnia równieź metoda koherencyjna. Ogólnie moźna ją określić jako metodę pozwalającą wskazać na stopień skorelowania pomiędzy dwoma sygnałami drganiowymi w wybranym paśmie częstotliwości. Funkcja ta jako miara spójności dwóch procesów drganiowych x(t) i y(t) jest wielkością rzeczywistą i spełnia warunek : 0 < (f) < 1. Jeźeli (f) = 0 to znaczy, źe dwa procesy drganiowe są statystycznie niezaleźne. Jeźeli (f) = 1 to mówimy, źe w tym paśmie częstotliwości występuje spójność, pełna statystyczna zaleźność pomiędzy dwoma procesami drganiowymi x(t) i y(t). Jeźeli natomiast 0 < (f) < 1 jednym z moźliwych przypadków jest to, źe obserwowany sygnał drganiowy jest wynikiem podania do niego oprócz sygnału głównego x(t) innego sygnału wejściowego, którym moźe być zakłócenie [1],[2].  
Moźe to być argumentem nakazującym poszukiwanie zakłóceń procesów obserwowanych. Nadając funkcji koherencji interpretację energetyczną, na podstawie analogii do opisu energii prądu elektrycznego, moźna uwaźać źe wartość oczekiwana estymatora wartości średniokwadratowej, która jest równa tej wartości prezentuje średnią energię procesu stacjonarnego o częstotliwości zawartej w mierzonym paśmie. Tak więc funkcja koherencji przedstawia udział energetyczny stacjonarnego procesu wejściowego x(t) w procesie obserwowanym y(t). Moźna równieź wykazać, źe powiązanie tych procesów jest niezaleźne od toru przejścia sygnału i wzmocnienia przetwornika pomiarowego [3]. W oparciu o powyźsze naleźy stwierdzić, źe : funkcja koherencji wydobywa tą część mocy w sygnale obserwowanym y(t), która jest spójna ze ?żródłem x(t) niezaleźnie od wzmocnienia toru przesyłu między nimi.

   Powyźsze spostrzeźenie okazało się bardzo pomocne przy pracach prowadzonych w WSK - Krosno [4].
W zakładzie tym w jednej z hal produkcyjnych występowały intensywne drgania stropu, które powodowały systematyczne jego pękanie. Na zewnątrz hali na ścianie podwieszony jest rurociąg parowy w stalowej osłonie izolacji cieplnej. Osłona ta dotyka stalowej konstrukcji wsporczej wentylatora wyciągowego odpadów technologicznych. Konstrukcja posadowiona jest na sześciu stalowych słupach. Jeden z naroźnych słupów znajduje się w sąsiedztwie wspomnianej ściany z rurociągiem. Zachodzi obawa, źe miejsce styku rurociągu z konstrukcją wsporczą wentylatora jest drogą propagacji drgań z wentylatora do hali. Celem wyznaczenia tej drogi przeprowadzono pomiary drgań przy normalnych i ustalonych warunkach pracy wentylatora przed i po odgięciu stalowej osłony rurociągu. Odgięcie blachy stworzyło dylatację pomiędzy ścianą i konstrukcją wsporczą wentylatora. Miało to spowodować odcięcie ewentualnej drogi transmisji energii z wentylatora poprzez stalową osłonę i ścianę do stropu hali. Celem obserwacji skuteczności w/w zabiegów przeprowadzano w tym samym czasie pomiary drgań bezwzględnych w punktach pomiarowych ( p.p.) rozmieszczonych jak na zamieszczonym schemacie. Mierzone były wartości przyśpieszeń drgań.

 

 
 Rozmieszczenie czujników

  Przeprowadzona w p.p.1 analiza widmowa drgań wskazuje, źe odgięcie blachy nie wpłynęło na spadek wartości drgań w tym punkcie. Przeciwnie, nastąpił wzrost wartości składowej o częstotliwości f = 74.1 Hz. Składowa ta dominuje w drganiach słupa konstrukcji wsporczej wentylatora i jest równa częstotliwości 1 postaci drgań własnych słupa i jest jego częstotliwością rezonansową. Fakt wzrostu drgań o tej częstotliwości w p.p.1 pozwala przypuszczać, źe drgania z wentylatora do stropu nie przedostają się przez osłonę rurociągu i istnieje inna droga propagacji drgań, które mają charakter wąskopasmowego szumu losowego. Dodatkowo zauwaźono, źe po wprowadzeniu dylatacji, na słupie wsporczym w p.p.12 znacznie wzrosła wartość składowej drgań o jego częstotliwości rezonansowej tj. f = 74.1 Hz. W tym czasie nie zmieniono warunków pracy wentylatora, a tym samym nie zmieniły się wartości sił wymuszających. Potwierdza to analiza drgań w p.p.13. Naleźy więc sądzić, źe porcja energii przekazywana dotychczas przez osłonę rurociągu poprzez ścianę do stropu hali ( najprawdopodobniej całkowicie na tej drodze rozpraszana ) po wprowadzeniu blokady na drodze jej przejścia kieruje się do hali poprzez stalowy słup wsporczy. Ta dodatkowa porcja energii potęguje i podtrzymuje wzbudzenie do drgań własnych ten słup tego słupa. Słup staje się zatem generatorem drgań o duźym natęźeniu, których składowe obserwowane są w p.p. rozmieszczonych na belkach stropowych. Przeprowadzona analiza funkcji koherencji wskazuje, źe spośród procesów drganiowych obserwowanych we wszystkich p.p. najściślej powiązane są procesy drganiowe obserwowane w p.p.4 i p.p.12 (zaleźność w paśmie o częstotliwości środkowej f = 74.1 Hz). Wartość funkcji koherencji dla omawianej częstotliwości jest równa jedności, a tak duźa jej wartość nie pojawia się w źadnym innym sprzęźeniu dynamicznym.

Z przeprowadzonej analizy wynika, źe celem zminimalizowania drgań stropu naleźy ograniczyć moźliwość dotarcia do niego energii generowanej przez stalowy słup wsporczy. W związku z tym zaproponowano aby stalowy słup wyciąć i zastąpić go podparciami w postaci "zastrzałów" opartych na sąsiednich słupach. Po tym zabiegu drgania stropu zmalały, a występujące dotychczas co pewien czas jego pęknięcia nie pojawiły się, co świadczy o skuteczności zabiegu.

LITERATURA:

1. Bendat J.S., Piersol A.G. : Metody analizy i pomiaru sygnałów losowych. PWN. Warszawa 1976r.

2. Cempel C.: Podstawy wibroakustycznej diagnostyki maszyn. WNT.Warszawa 1982r.

3. Roth P. : Detecting sources of vibration and noise using HP Fourier Analyzers. Santa Clara Division. 1971r.

4. Maraszewski J. : Sprawozdanie z pomiaru drgań stropu....VIBROPOMIAR-Limanowa 1993 r.

Data: 16-06-2007 12:02:57
Autor: VIBROPOMIAR
« powrót
Strona główna dodaj do ulubionych dodaj do ulubionych mapa strony do gory do góry


Ostatnia aktualizacja strony
Tue, 16 Jul 2019 10:35:36

© 2007-2024 Vibropomiar
All rights reserved
Wszystkie prawa zastrzeżone - polityka plików cookies

Projekt i wykonanie
MSprojekt | kompleksowa obsługa projektów internetowych